درباره ما

گاهی دلت عجیب میل پرواز دارد ...
نه این که زمین بد باشد ،
اما احساس کوچکی و تنگی به چهار چوبه عقل و احساس فشار می آورد
و دلت می خواهد تا سری به آسمان بزنی اما باورش سخت است ؛
آسمان پر پرواز می خواهد و تو را با دست و پای زمینی آفریده اند ...
مگر راهی به آسمان ، آن هم اوج هست ... ؟
اما بچه هایی از جنس ما آن را درک کرده اند ...
بی آنکه پر و بالی داشته باشند ،
آسمان ها را تسخیر کردند ؛
تا پرنده های عرش در حسرت اوج نشینی آنان زمین گیر شوند .
مگر می شود ... ؟

***
حکایت پروازشان را که مرور کنیم ،
دلت سبکبال می شود ،
و پرواز را باور می کنی ...
آنگاه آسمان از آن توست ...
و به اندازه زمین کوچک و تنگ ...

***
شهود و شهادت از آن آنهایی ست که پر پرواز را یافتند ...