مادامی که از این خودی که برای خودمان ساخته ایم فاصله نگیریم به خوب ها و خوبی های عالم که عجیب ماندگارند نزدیک نمی شویم؛باید اینجا در خیمه حسین علیه السلام هر شب دخیل ببندیم برای خوب شدن و خوب تر شدنمان ...
آقا از ما اشک میخواهد ،حزن و اندوه میخواهد بیشتر از آن اما تجدید حیات خودمان را میخواهد، مگر فلسفه عاشورا غیر از این است؟
باید زنده شویم به حقیقت و راستی و چشم های خواب گرفته مان بیدار شود،اگر یکی از این جمعه ها مولای موعودمان برسد چقدر آماده ایم ؟
ممکن است ناگهان زود دیر شود ...
